Israël past nazi-praktijken toe in Gaza

De Israëlische bombardementen op Gaza van dit weekend richten een ware slachting aan en voeren het Palestijns-Israëlisch bezettingsconflict daarmee nog maar eens naar een nieuw bloedig dieptepunt.

Zo begint de tekst van het opiniestuk voor De Standaard en De Morgen, dat ik mee ondertekende. Het is een cynische realiteit dat de nakomelingen van de Holocaust-slachtoffers, die vanuit deze tragedie de oprichting van hun staat legitimeerden, nu zelf tot de genocide overgaan. Wat de propaganda ook moge beweren, deze bombardementen vormen het sluitstuk van een maandenlange, op de bevolking gerichte uithongeringsstrategie. Een grondoffensief zal de zaak netjes “endlösen”, nog net voor Bush het Witte Huis verlaat. Want de timing klopt natuurlijk perfect. Obama zou wel eens, ondanks de machtige joodse lobby, orde op zaken kunnen stellen, dus moet het snel gaan. Bovendien zijn het verkiezingen in Israël en loont het rollen met spierballen electoraal altijd. Tenslotte schijnt het zelfs dat in deze campagne een nieuw soort Israëlische raket te velde wordt uitgetest, en waar kan men dat beter doen dan op zo’n landstrook vol lastig volk.

Men mag ons 100 keer van antisemitisme beschuldigen, maar dit is obsceen.

De niet-aflatende culpabiliseringsstrategie van de Joodse lobby –m.n. het constant moord-en-brand schreeuwen over “antisemitisme”, telkens iemand de Israëlische annexatiepolitiek in vraag stelt- zou wel eens het effect van een self-fullfilling prophecy kunnen krijgen. Want eerlijk gezegd: het media-optreden van zionistische agenten à la Michel Freilich begint me de keel uit te hangen, ik krijg genoeg van die hypocrisie. Heel dat joodse lobby-gedoe roept zelf de onzindelijke gedachte op dat joden wereldwijd joden verdedigen, wat ze ook wereldwijd uitspoken. Dat dit niet zo is, bewijst het bestaan van de vredesbeweging Jewish Voice for Peace, maar ze worden weggelachen, gecensureerd, vervolgd.

Als Vlaamse republikeinen moeten wij de Israëlische agressie veroordelen. Zoals ik elders schreef dat wij, “zwarten”,  nog niet zolang geleden dezelfde status in België hadden als de Congolese negers, en onze negritude niet hoeven te ontkennen, zelfs met trots mogen claimen,- zo roept het lot van het Palestijnse volk associaties op met de Vlaamse ontvoogdingsstrijd. Akkoord, we worden niet platgewalst door tanks. Maar onrecht is onrecht, en het gaat mijn verstand te boven waarom bepaalde Vlaamse conservatieven, die het autonomisme gunstig gezind zijn, zich ideologisch linken aan de Israëlische volkerenmoord.

Het zijn misschien gewaagde vergelijkingen, ik geef ze voor wat ze waard zijn: Israël gaat verder met zijn kolonisatie van de Palestijnse gebieden, tegen alle VN-resoluties in; het franco-Belgische establishment blijft Vlaanderen als een wingewest beschouwen en lapt de grondwet aan haar laars (zie BHV); het Amerikaanse Bush-regime steunt Israël volop in deze onwettelijkheid; Europa geeft het francofone imperialisme alle ruggesteun (agressor speelt slachtofferrol). De Palestijnen hebben Hamas op democratische wijze verkozen, maar Israël vindt Hamas geen “democratische partij”; vul de vergelijking verder zelf in.

Ik heb dus getekend, en ja, ik zal straks aanwezig zijn op de protestbetoging in Brussel.

Ik wil daarbij duidelijk stellen dat het voor mij niet echt een aangenaam moment was, om in deze dramatische context front te vormen met Abu Djadja-aanhangers of islamo-fascisten (die bestaan natuurlijk ook) als Prof. Herman De Ley, die de sharia bij ons wil invoeren. Maar goed, af en toe moet men in dit leven zijn neus dichtknijpen.

Moge 2009 ons toch iets dichter brengen bij een billijke oplossing voor het Joods-Palestijns conflict, én bij het tot stand komen van de Vlaamse Republiek, gefundeerd op vrijheid, rechtvaardigheid en democratie.

Groet aan allen.

 

Johan Sanctorum – 31/12/08