Hoe de Atlantische spreidstand van de Belgische operettestaat het wereldterrorisme bevordert
Terwijl de door Bush en zijn ‘neo-cons’ gesteunde staatsterreur van Israel ongestoord haar gang gaat, groeit het vermoeden dat het zgn. ‘Islam-terrorisme’ de Palestijnse zaak slechts als alibi gebruikt en andere, verborgen agenda’s volgt. Sterker: naarmate het terrorisme wereldwijd toeneemt, ziet het er meer en meer naar uit dat er verborgen verbindingslijnen lopen tussen de machtscenakels van het ‘vrije, democratische’ Westen en de terreurbewegingen zelf. Zijn ze op elkaar aangewezen? Een brede osmotische schemerzone waarin reguliere geheimagenten, politieke en religieuze extremisten, krijgsheren, stadsguerilla én beroepskriminelen opereren, schijnt het platform te zijn waarop de gezworen vijanden communiceren. Achter onze rug en ondergronds uiteraard. Ook in het broeierige, multiculturele en polyreligieuze Mumbai, het toneel van de aanslagen begin Juli, zit blijkbaar heel het zootje op elkaars lip: in 1993 was het in diezelfde Indische grootstad al eens prijs, met een dodentol van 200 slachtoffers.
Johan Sanctorum 